Let’s go
1000 km hardlopen; de eerste week is afgelopen zaterdag 13 november van start gegaan. Eindelijk kan ik wel zeggen. De laatste dagen kon ik niet wachten om van start te gaan. Onderdeel van mijn 1000 km hardlopen in 30 dagen-uitdaging is dat ik tijdens deze periode ook de twaalf provinciën ga aandoen. Om de mooiste plekken en routes te ervaren heb ik voorafgaand aan mijn uitdaging oproepen geplaatst met de vraag om mij de mooiste routes te sturen. Maar ook om met me mee te rennen en me deze mooie plekken te laten zien. Hier heb ik veel reacties op gekregen. Leuk!
Gelderland
De eerste dag is Nationaal Park Veluwezoom het decor van mijn eerste run. Deze trailrun in Gelderland van vijfendertig kilometer brengt mij over de mooiste paadjes van deze regio. Mijn ervaringen van deze dag en deze prachtige Gelderland-trail van MudSweatTrails kun je hier teruglezen.
Noord-Brabant
Het is zondag. Ik ben vroeg uit de veren. Eerst bij mij in de buurt een rondje van zo’n dertien kilometer rennen en dan op naar Drunen in Noord-Brabant. De tweede provincie van mijn uitdaging.
Hier zal ik met een groep trailrunners in een deel van het natuurpark Drunense Duinen gaan trailen. Deze trailrun is samengesteld en georganiseerd door Guido Tap. Guido is een fanatieke multisporter, die gezelligheid hoog in het vaandel heeft staan. Het is dan ook niet zo gek dat bij zijn bedrijf Alltractive sport en gezelligheid samengaan.
Het was een prachtige trail over bospaden, singletracks en door het mulle zand van de duinen. Doordat er meerdere groepen waren samengesteld kon iedereen zijn eigen snelheid lopen. Wat een prachtige omgeving. Echt een aanrader. Uiteraard hebben we na de ontspannen sportieve run de gezelligheid opgezocht in de lokale horecagelegenheid; nader kennismaken onder het genot van een hapje en een drankje. De inwendige mens heeft tenslotte ook behoeftes.
Euforie
En dan is er de dag waar ik al een tijdje van droomde. Een heuse ultra-afstand solo en zelfvoorzienend hardlopen. En als ik dan voor mezelf praat begint een ultra-afstand bij vijftig mijl, oftewel 80,5 kilometer. De derde dag van mijn uitdaging was een bijzondere. Een prachtige ervaring. Het verslag van deze euforische 50 mijl lees je hier.
Glibberen en glijden in Flevoland
Na een actieve rustdag, waarin ik toch nog wel bijna twaalf kilometer heb gelopen, is de vierde dag aangebroken. De dag van Flevoland. De eerste route start nabij Buitencentrum Almeerderhout. Een route van iets meer dan eenentwintig kilometer. Deze route blijkt goed uitgezet. Het navigeren met mijn horloge is achteraf niet nodig. Flevoland staat in deze tijd van het jaar garant voor glibberen en glijden in de drassige graslanden en modderige bossen!
De tweede route start nabij Biddinghuizen. Van deze route heb ik een GPX-bestand, echter wil het niet helemaal werken. Of dit nu aan mij ligt of het bestand laat ik maar even in het midden. Na een paar kilometer geef ik het op en besluit mijn eigen route te gaan maken. Gezien het startpunt is geprogrammeerd zal ik de weg wel weer terugvinden.
Na zo’n vierendertig kilometer gemaakt te hebben in Flevoland ben ik er wel klaar mee. Ik ben niet gemaakt voor graslanden, eindeloze vergezichten en de vlakte. In de auto terug naar huis denk ik dan ook: “mijn kilometers voor vandaag zijn gemaakt en Flevoland is afgevinkt. Morgen mag ik weer in een inspirerende omgeving lopen!”.
Spelen in de achtertuin
Als je in Nijmegen woont kun je, zoals ik graag doe, het gebied tussen Nijmegen, Berg en Dal, Groesbeek, Plasmolen, Mook, Malden en Heumensoord beschouwen als je achtertuin. En wat voor een. Een prachtig gebied om te trailen. Na de dag van gisteren kan ik trailen in dit gebied wel even gebruiken. Ik geniet dan ook volop van de natuur, de geuren, geluiden, verschillende ondergronden en pittige klimmetjes op onder andere de route van de N70. Ik ben helemaal in mijn element, trap dan ook vrij makkelijk ruim tweeënveertig kilometer weg en maak meteen een hoogteverschil van 770 meter. Een heerlijke dag!
De zevende dag pak ik mijn kilometers in hetzelfde gebied maar dan op het asfalt. Morgen staat de provincie Limburg op het programma. Dan zal ik met andere trailers mijn kilometers gaan maken op het Petranpad.
Hoe hou je het vol?
Deze vraag kreeg ik van Chantal. Goeie vraag. Eén waar ik even over na moest denken. Mentaal is dit niet zo moeilijk. Het doel is duidelijk. 1.000 kilometer hardlopen in 30 aaneengesloten dagen om zoveel mogelijk aandacht en geld te genereren voor de ziekte van Parkinson. Dus als ik er even doorheen zit denk ik hier aan, en vind ik altijd wel weer energie om door te pakken.
Fysiek gezien is het anders. Je kunt altijd een blessure oplopen of een misstap maken. Zo na zo’n eerste week lijkt het of mijn lijf in een flow begint te komen. De herhaling, het ritme van elke dag rennen maakt mijn lichaam sterker. Hierbij probeer ik goed te luisteren naar datzelfde lichaam en hierop te acteren.
Verder is het van belang dat je rekening houdt met wat je eet, en hoeveel. Daarnaast je lichaam en geest rust en genoeg slaap gunnen.
Tot nu toe lijkt het te werken. Ik ben benieuwd of ik in de komende weken nog beter in deze flow ga komen en blijven.
Dankbaar
Dankbaar ben ik voor de aandacht die mijn uitdaging nu al genereert voor de ziekte van Parkinson. Dat was nu net de bedoeling.
Dankbaar voor alle positieve reacties, berichten, nieuwe ontmoetingen, enthousiaste ambassadeurs, volgers en delers.
En ontzettend dankbaar voor de al gedane donaties aan ParkinsonNL. Op het moment van het schrijven van deze update zijn er 80 donaties gedaan. Wat de teller nu brengt op een totaal van € 3.823,-.
Statistieken
1000 km hardlopen; de eerste week (zaterdag 13 november tot en met vrijdag 19 november 2021):
| aantal dagen | aantal km | hoogte verschil in meters | uren buiten spelen |
| 7 | 257 | 2.156 | 25:14 |
