Wat een wereld
Een wereldwijde pandemie, honger, oorlogen en tal van andere grote en kleinere crisissen in het nieuws. Ver van mijn bed maar ook heel dichtbij. Het houdt mij bezig. Ik maak me er zorgen om. En dan sta ik op het punt om te gaan backpacken door Italië. Volledig vrij. Wat een wereld.
Het bezwaart me. Ik ben vrij om te gaan en staan waar ik wil. Hoe anders is het voor diegene die op de vlucht is, niet kan rondkomen, honger heeft of vecht voor zijn of haar vrijheid. Ik vind het lastig.
Backpacken door Italië
Maar het aftellen is nu echt begonnen. Wat later dan gepland maar nu gaat het toch echt gebeuren. Midden volgende week reis ik per trein af naar het zuiden van Italië om te beginnen aan een nieuw avontuur. Over de Sentiero Italia (vertaald: het pad van Italië) zal ik al hikend trekken van de neus van de laars naar het noorden van Italië. Naar Passo della Futa, in de door mij zo geliefde Toscaans-Emiliaanse Apennijnen.
De voorbereidingen zijn getroffen. Dat wil zeggen; als eerste zijn de spullen voor onderweg verzameld, de route welke ik ga afleggen heb ik in beeld en het treinkaartje tot Milaan is gekocht. Vanaf Milaan zal ik per trein doorreizen naar de plaats Reggio Calabria in het zuiden van Italië.
Nadat ik zo’n anderhalve dag onderweg ben geweest met de trein kan ik meteen mijn benen testen door vanaf zeeniveau te hiken naar 1.318 meter. Een prima opwarmertje dus.
Vrijheid
De verwachting is dat ik zo’n drie maanden onderweg zal zijn over het pad van Italië. Drie maanden waarin ik onder andere veel zal zien, nieuwe mensen zal leren kennen en zeker gave dingen zal gaan meemaken.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit kan en mag doen in alle gezondheid en vrijheid. Iets om bij stil te staan.
Op de hoogte blijven van mijn reis?
Dit en andere avonturen volgen? Meld je dan hieronder aan voor updates van mijn blog!
