Al trekkend door de Pyreneeën dwalen mijn gedachten regelmatig af. Tijdens de vele beklimmingen en afdalingen van de vele indrukwekkende cols laat het mij niet los. Hier in deze bergketen welke de natuurlijke grens tussen Frankrijk en Spanje vormt, die zich uitstrekt van de Atlantische Oceaan tot aan de Middellandse Zee, liggen eeuwen aan mythische verhalen en mystiek. Hier in de adembenemende natuur en ongetemde wildernis ben ik thuis.
De mythe en mystiek van de Pyreneeën
De Pyreneeën zijn doorweven met legendes en sagen die diep geworteld zijn in de culturen van de mensen die hier al eeuwenlang wonen. Volgens de Griekse mythologie werd de bergketen vernoemd naar Pyrene, een nimf die verliefd werd op Herakles en tragisch omkwam.
Herakles was zo onder de indruk van de mooie prinses en haar verhaal dat hij rond haar lichaam een mausoleum begon te bouwen. Hij stapelde alle stenen en rotsen die hij in de buurt kon vinden op elkaar en doopte het met de naam ‘Pyreneeën’, ter nagedachtenis aan prinses Pyrene. Een verhaal dat de Pyreneeën melancholie en betovering geeft.
In de middeleeuwen geloofden mensen dat de Pyreneeën de woonplaats waren van mysterieuze wezens zoals feeën en reuzen. De bergen van de Pyreneeën zouden verborgen schatten herbergen die nooit gevonden zullen worden.
Adembenemende natuur en ongetemde wildernis
De Pyreneeën zijn een waar paradijs voor natuurliefhebbers en avonturiers. Met hun ruige pieken, weelderige valleien en kristalheldere bergmeren bieden ze een spectaculair landschap dat voortdurend verandert met de seizoenen. In de lente worden de hellingen bedekt met een tapijt van wilde bloemen, terwijl de herfst een explosie van kleuren brengt die de bossen goud en rood doet gloeien. In de winter transformeren de bergen in een sprookjesachtig sneeuwlandschap.
Door de Pyreneeën lopen tal van paadjes. Al slingerend door het landschap vormen ze een web aan – zeker op hoogte – uitdagende ruige trails met extreme hoogteverschillen. Elke stap brengt nieuwe wonderen: verborgen watervallen, oude herdershutten, en panoramische uitzichten die je ziel vullen met een gevoel van eindeloze vrijheid.
Dwalende gedachten
Al turend over de pieken, zittend met mijn rug tegen een rots, de zon hoog aan de hemel, denk ik aan Pyrene. Wat moet zij bijzonder zijn geweest voor Herakles. Haar ‘mausoleum’ is waar ik en vele anderen nu zo van kunnen genieten. Het is prachtig. Het is eenvoudig groots.
Mystiek landschap
Op hoogte kijk ik neer op een wit golvende deken. Gevormd door de wolken lijkt de berg waarop ik zojuist naar boven ben geklommen te zweven. Door een in de wolken gehuld mystiek landschap heb ik me een weg naar boven gebaand. Met enkel de geluiden van geritsel in de struiken en het suizen van de wind door de bomen wordt de mystiek alleen maar versterkt. Ik laat mijn gedachten afdrijven naar exotische nog niet ontdekte oorden. Ondertussen staar ik over het wolkendek liggend tegen mijn rugzak, met de wind die zacht door mijn haren streelt.
Reusachtige gedachten
Als ik door de Pyreneeën trek vraag ik me altijd af hoe die reusachtige rotsblokken die je overal ziet toch op hun plaats zijn gekomen. Mijn gedachten gaan dan altijd als snel naar Herakles of reuzen van mensen die samen een potje petanque hebben gespeeld. Of een spelletje ‘wie kan het verst gooien’ hebben gedaan.
De Pyreneeën
Een bergketen waar mythe, mystiek en ongerepte natuur samenkomen. Een plek waar je kunt verdwalen, mijmeren, je jezelf helemaal kunt verliezen en weer vinden. Een plek waar moeder natuur het overwicht heeft en jij als gast je heel klein en nederig voelt. De ongerepte natuur van de Pyreneeën is een schat op zichzelf.
De Pyreneeën zullen voor altijd onderdeel van me zijn en ik zal er altijd weer thuiskomen.