Björn van Loon gaat 29 en 30 april het Guinness World Record ‘langste afstand gerend in 24 uur, geblinddoekt’ verbreken. Het huidige record is 80,47 km en Björn wil het op 200 km zetten. Om je een stukje mee te nemen in dit avontuur schrijft hij dit gastblog. Naast het avontuur zelf is de eventuele opbrengst van de media-aandacht voor het Bartiméus Fonds. Dit fonds helpt blinde en slechtziende kinderen met een diagnose, school en meer. Björn heeft zelf een dochter van 6 jaar die geboren is met 0% zicht. Hieronder lees je het verhaal van Björn.
De kracht van avontuur
Het Guinness World Record ‘langste afstand gerend in 24 uur, geblinddoekt’ staat op 80,47 km. Ik ga daar eind april 2023 een eind aan maken en het nieuwe record op 200 km zetten.
Mijn eerste avontuur is op 12-jarige leeftijd; ik liep mijn eerste 80 km lange wandeltocht. Daarna heb ik nog verschillende avonturen mogen beleven als het Pieterpad van Noord naar Zuid Nederland rennen in 7 dagen, 12 dagen zwerven in de Zweedse bossen zonder een mens te zien, 160 km rennen in 24 uur, vier marathons lopen in vier dagen. Ook volbreng ik zonder training de Bergham test (8 km rennen binnen 50 minuten met 20 kg op je rug). Mijn nieuwste avontuur wordt geblinddoekt rennen.
‘Ja, maar jij bent getalenteerd, supersterk en superfit’. Hou die gedachte vast, daar kom ik op terug.
Wie ik ben? Ik ben iemand die houdt van uitdagingen, avontuur en buitenspelen. Mijn naam is Björn van Loon en in tegenstelling tot wat de sportieve prestaties doen vermoeden ben ik een gewone sterveling, uit Brabant. Een sterveling met een passie voor avontuur. Een passie die lange tijd bedolven is geweest onder puinhopen doordat het leven heel veel heftigheid mijn kant op heeft gegooid, maar die nooit volledig is verdwenen. Vandaag de dag brandt dat vuur harder dan ooit, en daarvan wil ik een stukje met je delen.
Elke stap kan een les zijn – tijdens het rennen en in je leven
Het is 1997 en ik heb kennismakingsdag met mijn aanstaande brugklas. Vanuit school menen ze dat het leuk is als we met de Scapino balletgroep een toneelstuk in één dag in elkaar draaien als kennismaking.
Nee dus. Met de hele klas op het toneel aanwijzingen proberen op te volgen in drukte en chaos, zichtbaar voor iedereen, daar maakte je mij diep ongelukkig mee. Ik was liever buiten in de natuur, alleen of met een paar vriendjes hutten bouwen. In de lunchpauze fiets ik huilend naar mijn opa en hij brengt mij met de auto naar mijn dorp, naar mijn moeder.
Nog voor mijn middelbare schoolcarrière begonnen is heb ik al de leerlingbegeleiding te pakken. Verlegen, introvert en gepest. Spijbelen doe ik niet, behalve bij gymles want bij dat vak is onzichtbaar zijn bijna niet te doen. “Jij krijgt later nooit plezier in bewegen, Björn. Tenzij je nu gewoon mee doet met voetbal”. Bedankt gymdocent.
We spoelen vooruit langs een lang pestverleden, veel huilen, duisternis, docenten die niet in me geloofden, twee depressies, nog meer pesten, fysiek geweld, twee burn-outs en nog veel meer. Angsten voor presenteren, de tandarts, ballonnen, vliegen, open water en sociale activiteiten. Je kan een mens breken en de meest absurde angsten bezorgen als je een mens wijs maakt dat zij of hij niets kan.
Het omgekeerde is ook waar. Geloof je wel in iemand, bij voorkeur jezelf; man… de mogelijkheden zijn eindeloos. Tussen al mijn vervelende ervaringen is er altijd een klein vonkje optimisme blijven branden, gevoed door die paar mensen in mijn leven die wél in mij geloofden. Dat had ik lang niet eens zelf door, ik stond in de overlevingsstand. Inmiddels werkt dat anders. Je kan mij nu misschien nog wel breken, maar je kan mij niet meer stoppen. Ik ken mijn kracht.
De kracht zit tussen je oren en in je hart
Persoonlijke groei komt als je onder druk staat. Ik ben opgeleid tot bioloog. In de natuur past een soort zich pas aan als daar reden toe is. Elk levend wezen wil zijn energie zo nuttig mogelijk besteden, dus ga je je niet aanpassen als de omstandigheden goed zijn. Als je het verhaal van Geert kent dan klinkt dit je bekend genoeg, want mijn verhaal is een andere variant van hetzelfde inzicht: pestverleden, burn-outs, depressie, het zijn allemaal gebeurtenissen die je dwingen jezelf aan te kijken in de spiegel en heel eerlijk te zijn.
Loopt je leven op rolletjes dan ga je niets veranderen. Gebeurt er iets heftigs, dan moet je. Je kan wachten tot het je overkomt. Je kan ook het avontuur opzoeken om die persoonlijke ontwikkeling te forceren. Ik kies dat tweede, altijd.
Een geblinddoekt wereldrecord
Al deze zelfreflectie en aan mezelf werken met onwijs veel dieptepunten en therapie brengen me vandaag bij een mooie en sterke versie van mijzelf. Ik heb door de jaren het één en ander aan lichamelijke schade opgelopen en veel fouten gemaakt. Mentaal ben ik nú gezonder en sterker dan ooit. Die kracht zet ik nu in om anderen te helpen.
Het Guinness World Record is daar één voorbeeld van. Sinds zes jaar ben ik vader van een lief en blind meisje, Maja. Als je een doorzetter wilt zien moet je haar een middagje meenemen. Voor haar is zoveel een extra uitdaging; “Is mijn beker vol of niet, waar is mijn speelgoed heen gerold, waarom staat er opeens een fiets op de looplijn van het trottoir, ik wil ook spelen met andere kindjes maar zij zijn veel te snel voor mij”. Als vader breekt mijn hart soms wanneer ik haar zie worstelen. Maar ik voel ook herkenning in die zoektocht. Ze inspireert me, ze blijft volhouden.
Bartiméus
Gelukkig krijgen we extra begeleiding door Bartiméus en het Bartiméus Fonds.
Bartiméus wil er voor zorgen dat alle mensen die slechtziend of blind zijn in Nederland het leven kunnen leiden dat bij hen past. Dat is onze missie. We zijn er voor alle mensen met een visuele beperking, van alle leeftijden en in alle levensfases. En voor iedereen die zich persoonlijk of professioneel voor hen inzet.
Het Bartiméus Fonds wil dat mensen die slechtziend of blind zijn het leven kunnen leiden dat bij hen past. Om dit voor elkaar te krijgen werven wij fondsen voor excellente zorg en innovatieve projecten.
Voor dat fonds ren ik deze recordpoging. Het geld wat ik met de aandacht voor deze actie ophaal gaat daarheen, naar het diagnostisch centrum zodat blinde baby’s en peuters snel geholpen kunnen worden. Als je namelijk net een kind hebt gekregen is de onzekerheid wat er met je kind aan de hand is slopend, zeker bovenop de slapeloze nachten die toch al bij een baby komen kijken.
Ik heb zelf ervaren dat een snelle diagnose je sneller ruimte geeft om te accepteren en je aandacht weer te kunnen richten op je kleintje, die jou hard nodig heeft. Dit gun ik alle ouders en kinderen in dezelfde situatie en daarom ga ik zo ver als ik kan om hen te helpen. Ik heb nog nooit 200 km aan één stuk gerend, maar met mijn dochter in mijn hart ga ik daar een hele serieuze poging toe doen.
Meedoen?
Wil je komen kijken, aanmoedigen, sponsoren, meerennen of voor mijn part tegen je vrienden zeggen ‘ik heb nu toch wat gelezen over een idioot…’, doe dat dan vooral. Alle aandacht is welkom. Ik heb mijn dochter als inspiratie, maar ik haal de energie ook uit het feit dat er inmiddels al meer dan 100 mensen mij komen ondersteunen als crew, renners en publiek. Inspireren kan, maar de wereld een mooiere plek maken kunnen we alleen samen, daar heb ik jou ook voor nodig. Ook als je niet bijdraagt in geld ben je welkom. Ik geloof oprecht dat we de wereld zelf de goede kant op moeten laten draaien en dat we dat alleen kunnen door in elkaar te geloven.
‘Ja, maar jij bent getalenteerd, supersterk en superfit’. Nee, ik ben zoals jij. Ik ben alleen andere keuzes gaan maken. Je hebt altijd een keuze. Nu. Het is nooit te laat dus maak wat moois van de dag, of begin bij je eerstvolgende kwartier.
Knuffel!
Björn
Björn kun je volgen via Instagram en Facebook.
Zijn actiepagina met motivatie, blogs en de sponsor optie vind je via: www.inactievoorbartimeus.nl/bjorn.
