De ochtend begint — zoals haast elke ochtend — zonder wekker. De zon druppelt door het bladerdak boven mijn hoofd, vogels zingen alsof ze de tijd hebben uitgevonden en ik, ik kijk liggend in mijn slaapzak vanuit mijn tent naar buiten. Ik ben nog in de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen Italië op een voor mij bijzonder geliefde plek. Mijn rugzak fungeert als kussen. Er is geen haast. Geen planning. Alleen dit moment. Er is leven zonder haast.
Luxe of noodzaak?
Leven zonder haast — het klinkt als een luxe. Iets voor later, als het werk af is en de to-do-lijst op wonderbaarlijke wijze verdwenen. Maar wat als het geen luxe is, maar noodzaak? Wat als vertragen geen tijdverspilling is, maar juist de weg naar een betekenisvol leven?
Ik ben onderweg. Al jaren. Te voet, stap voor stap. Het is daar waar ik geleerd heb wat het betekent om te leven zonder haast. Niet als vlucht of luxe, maar als bewuste keuze. Omdat haast me leegtrekt en rust me vult.
Op mijn website schrijf ik o.a. over de kracht van vertragen, over de rust in het alledaagse en over het leven in het nu. Maar dit artikel is anders. Het is een ‘gids’. Eenvoudig. Praktisch. Nuchter. Voor wie zich afvraagt: hoe vind ik rust? Hoe begin ik met vertragen? Hoe maak ik mijn leven betekenisvoller zonder het overhoop te halen?
Laat me je – zonder te zweven – meenemen.
Neem de tijd om te kijken
Ik herinner me een ochtend in Noord-Frankrijk. Een grauwe lucht, miezerregen, een veld vol modder. Ik had slecht geslapen en wilde zo snel mogelijk naar de volgende plek. Maar halverwege de ochtend stond ik stil. Niet omdat ik wilde, maar omdat een van de veters van mijn schoenen was blijven haken achter een tak en nu los zat.
Toen ik opstond, zag ik het ineens: een vos, op gepaste afstand. Hij keek me even aan, draaide zich rustig om en verdween in het struikgewas.
Dat moment veranderde iets. Ik realiseerde me dat ik al dagen liep zonder écht te kijken. Alsof mijn hoofd vooruit was gerend en mijn lijf er maar achteraan hobbelde. Sindsdien oefen ik dagelijks in zien. Niet alleen met mijn ogen, maar met aandacht.
🔸️ Tip: Ga eens vijf minuten zitten zonder doel. Geen telefoon. Geen gesprek. Kijk rond, luister, voel. Wat zie je? Wat hoor je? Je hoeft er niets van te vinden. Gewoon zijn waar je bent.
Doe bewust iets langzamer
In de eerste weken van mijn tocht naar ‘het einde van de wereld’ liep ik alsof ik ergens op tijd moest zijn. Ik was voortdurend in beweging, maar kwam nergens écht aan. Tot ik op een dag besloot om bewust langzaam te ontbijten. Niet omdat het moest, maar omdat ik voelde dat ik mezelf voorbij liep.
Het viel me op hoeveel ik miste in mijn haast: de geur van mijn koffie, de stilte van de ochtend, de spanning in mijn schouders. Door mijn tempo te verlagen, kreeg ik die dingen terug.
Je hoeft niet langzaam te leven om rust te ervaren. Maar je kunt wel bewust af en toe de vaart eruit halen. En kijken wat dat met je doet.
🔸️ Tip: Kies vandaag één handeling en doe die trager dan normaal. Eten. Wandelen. Douchen. Aankleden. Merk op hoe het voelt. Wat verandert er? Wat valt je op?
Rust is iets dat je oefent
Op een regenachtige dag bivakkeerde ik in een oude schuur aan de rand van een bergweide. Geen bereik, geen licht, alleen het getik van druppels op het golfplaten dak. In eerste instantie voelde ik onrust: wat moet ik doen, waar kan ik naartoe? Maar na een uur zakte dat gevoel weg. Er bleef iets over wat ik een tijdje niet gevoeld had: kalmte, echte kalmte.
Rust komt niet altijd vanzelf. Vaak moeten we erdoorheen: door onrust, afleiding, ongeduld. Maar net als spierkracht kun je rust trainen. In kleine stappen. Niet groots of ingewikkeld. Gewoon door even te pauzeren.
🔸️Tip: Adem rustig in en uit voordat je iets nieuws begint. Niet diep, niet geforceerd – gewoon vijf ademhalingen, bewust. Zo breng je jezelf terug in het nu.
Zeg af en toe NEE
Ik ontmoette op een dag een wandelaar die me uitnodigde om samen een stuk op te lopen. Hij was vriendelijk, open, geïnteresseerd. Maar ergens voelde ik dat ik vandaag liever alleen liep. Dat was geen oordeel over hem, maar een keuze voor mezelf.
Ik zei: “Dank je, maar vandaag loop ik liever in stilte.” Hij knikte. We gaven elkaar een hand. En ik liep verder – lichter, opgelucht.
Nee zeggen is niet onaardig. Het is helder. Het geeft je ruimte. Niet voor egoïsme, maar voor eerlijkheid. En eerlijkheid is de basis van rust.
🔸️ Tip: Kijk vandaag of er iets is waar je vriendelijk maar duidelijk ‘nee’ tegen kunt zeggen. Een afspraak. Een taak. Een gewoonte. Het hoeft niet groots te zijn – als het maar van jou is.
Ga naar buiten, ook al is het maar kort
Soms loop ik door onstuimige bossen, door regen en wind. Voel ik hoe mijn hoofd leeg wordt. Niet omdat alles mooi is, maar omdat alles écht is. De natuur liegt niet. Ze is traag, stil, weerbarstig en eerlijk. En dat doet iets met je.
Je hoeft geen bergen te beklimmen of lange tochten te maken. Zelfs een parkbankje, een dijkje of een stadsrand vol vogels kan je uit je hoofd halen. De buitenlucht helpt je herinneren dat er meer is dan schermen, regels en verplichtingen.
🔸️ Tip: Maak vandaag een korte wandeling. Alleen. Zonder muziek. Zonder telefoon. Al is het maar tien minuten. Weer of geen weer – gewoon gaan.
Samenvatting: vijf praktische stappen
👀 Kijk bewust om je heen
🐢 Doe één ding trager dan normaal
🫁 Adem voordat je iets nieuws start
🚪 Zeg NEE waar dat nodig is
🌲 Ga naar buiten, ongeacht het weer
Tot slot
Je hoeft je leven niet om te gooien om rust te vinden. Je hoeft niet naar de bergen, niet op retraite, niet te stoppen met werken. Wat je wél kunt doen: beginnen. Klein.
Kies vandaag één tip uit deze gids. Probeer het. Kijk wat het doet. En geef het tijd. Rust komt niet in één keer. Het groeit, stap voor stap.
Ik oefen ook nog steeds. Elke dag. Soms met tegenzin, soms met gemak. Maar altijd met het besef: leven zonder haast is geen luxe, het is een keuze. Een die je elke dag opnieuw kunt maken.
Geen haast. Gewoon doen.
Alle tijd.
Geert