“Waar je struikelt, ligt je grootste schat begraven.” Met andere woorden; struikelen is een kans om te leren en te verbeteren. In mijn korte avontuurlijke carrière ben ik al een aantal keren gestruikeld. Schatgraven dus, avontuurlijker kan haast niet. Een van die keren had te maken met te veel fysieke projecten achter elkaar. Mijn lijf heeft mij toen teruggefloten met als duidelijke boodschap: je moet rust nemen!
Rust nemen
Gelukkig ben ik leerbaar en heb ik inmiddels geleerd om goed te luisteren naar mijn lijf. Dat betekent nog niet dat het dan vanzelf gaat, rust nemen. Ik moet hier bewust voor kiezen, het plannen. Doe ik dat niet dan ga ik door en dan gaat mijn lijf het voor mij plannen. Over het algemeen gaat dat dan niet bepaald zachtzinnig. Op dit moment zit ik in zo’n rust-periode. Even lief zijn voor mijn lijf.
Lief zijn
In mijn geval betekent lief zijn voor mijn lijf niet dat ik totale rust neem. Dat zou na een trekking van zo’n dertig dagen door de Franse en Spaanse Pyreneeën, aansluitend trailrunnen in Barcelona en Xàtiva en nog een paar dagen hiken door Andalusië niet goed zijn voor mijn lijf en geest. Die overgang zou te groot zijn.
Ik kies dus voor een basecamp, een vaste plek waar ik de nodige rust pak, mijn slaap-uren maak, goed eet, ontspan maar zeker ook beweeg. Elke dag hardlopen en/of wandelen staat vast op het programma. Zie het als herstelbeweging waarbij een rondje van 25 kilometer om het stuwmeer trailen er natuurlijk ook bij hoort.
Een vaste plek omdat rust nemen dan makkelijk is. Ik hoef niet op te breken, naar een andere plek te reizen, weer op te bouwen en na te denken over waar ik te eten en te drinken kan krijgen. Al mijn basisbehoeften zijn op één plek en dat geeft rust.
Basecamp
Mijn uitvalsbasis is een camping waar je mij normaal gesproken niet zult vinden. Een camping met alles erop en eraan: vaste standplaatsen, camper- en caravanplaatsen, bar, restaurant, zwembaden, entertainment, gillende kinderen en ga zo maar door. Het is nu half september en ik ben nagenoeg de enige gast. De enige die hier doordeweeks rondlopen zijn de familie van wie de camping is, personeel, af en toe gasten met een camper op doorreis, tijdens lunchtijd lokale bewoners, en ik. In de weekenden komt een deel van de gasten die een vaste standplaats hebben. Ook dan is het zoeken naar leven op dit immense terrein.
Aanraking
Als ik langer op een plek ben ontstaat er snel een routine. Keer op keer loop ik dezelfde route naar het toiletgebouw. Sterker, elke keer hetzelfde toilet, dezelfde douche en zelfs dezelfde wasbak. Afwisseling neem ik wel in mijn pad naar de bar en het restaurant, of als ik mijn beweging buiten het campingterrein pak. Dit om te zien of er nieuwe gasten zijn. Deze routine draagt bij aan rust nemen. Het contrast met mijn veertig dagen ervoor kan niet groter.
In het horecadeel staat elke ochtend tot in de namiddag dezelfde vrouw in de bediening. Ze spreekt geen woord Engels maar kan erg waarderen dat ik mijn best doe om Spaans met haar te praten. Ze doet op haar beurt haar best mij te begrijpen en probeert me nog meer Spaanse woorden te leren. Na anderhalve dag krijg ik steevast elke keer als ze me ziet, en dat is best vaak op een dag, een lieflijke aai over mijn bovenarm. Een aanraking waarmee ze volgens mij wil zeggen, ik waardeer je en ben blij dat je er bent. Ik vind het vooral lief.
Terugkijken en vooruitblikken
Fysiek rust nemen betekent ook dat ik tijd over heb. Waar ik mij eerst dagelijks van A naar B verplaatste en aan het eind van de dag de accu wel leeg was en ik vroeg naar dromenland ging, is daar nu ineens tijd.
Tijd om terug te kijken op een fantastische tijd in de Pyreneeën en de daaraan aansluitende periode. Welke bijzondere mensen ik heb mogen ontmoeten, de ongerepte natuur waar ik te gast heb mogen zijn en de prachtige momenten die ik als cadeautjes heb mogen ontvangen.
Vooruitblikken op wat nog komen gaat hier tijdens mijn verblijf in Spanje, de projecten in de aankomende winterperiode en de nieuwe avonturen voor 2024 zoals het nog geheime project in de Pyreneeën en de Via Alpina Red Trail. Dromen en voordromen zijn voor mij een krachtig herstelmiddel. Een belangrijk onderdeel van rust nemen.
Deep Dive Retreat
Een van de laatste activiteiten hier in Spanje voor dit jaar is de Deep Dive Retreat van iDDD Company. Voor wie mijn boek gelezen heeft weet dat zij aan het begin hebben gestaan van mijn verandering en daarin een grote rol hebben gehad. Voor wie mijn boek nog niet gelezen heeft; zeker doen!
Nu mag ik op hun trainingslocatie Cortijo Fuerza del Amor mijzelf vier dagen onderdompelen in Andalusische sferen en meteen werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Met andere woorden: comfortabel met de billen bloot. I love it!
Ik geniet nog even van mijn periode van rust nemen zodat ik tijdens de Deep Dive fris en fruitig ben en alles kan geven. Ik heb er zin in!
Al mijn rustmomenten en avonturen zijn natuurlijk ook te volgen op Insta, Strava en mijn blog. Via de media partners zal ook verslag gedaan worden van mijn avonturen. Wil je niets missen meld je dan aan voor blog-meldingen.
