Tekenen als uitlaatklep, ontspanning en creatieve uiting.
Een blanco A4-tje en een zwarte fineliner en het tekenen kan beginnen. Mijn hoofd kan leeglopen op papier. Een mooie manier van ontspannen en creatieve uiting.
De eerste tekeningen in de stijl zoals op de foto is te zien, zijn van zo’n vijftien jaar geleden. Veel minder verfijnd en met veel meer realisme in de tekening dan nu. In de loop der jaren zijn mijn tekeningen veel verfijnder geworden en heb ik een voorliefde voor cirkels gekregen.
Ome Kees
Als kind kwam ik bij mijn ome Kees over de vloer. Hij maakte in die tijd pentekeningen. In mijn hoofd waren dit zwart-wit tekeningen over fantasiewerelden met bijbehorende landschappen en wezens. Ergens denk ik dat ik hier geïnspireerd ben geraakt en dat dit jaren later, zo rond mijn dertigste, naar buiten is gekomen.
Hersenspinsels
Tekenen is voor mij een manier om mijn hoofd leeg te laten stromen op papier. Mijn hersenspinsels vloeien via mijn pen op een leeg vel. Een fantastische manier van ontspannen en creatieve uiting. Omdat ik altijd teken in een openbare gelegenheid, het liefst op een terras, zittend in de zon en genietend van een drankje, zijn er altijd mensen die meekijken of vragen wat je aan het doen bent. Vaak is dit een kort gesprekje en ga ik weer verder in mijn eigen wereldje. Soms is er meteen een klik. Over en weer interesse voor elkaar en ontstaat er een mooi gesprek. Deze bijzondere ontmoetingen geven energie en koester ik. Dit maakt dat tekenen voor mij ook iets sociaals heeft. Vanuit mijn eigen wereldje waar ik op dat moment in zit, opent het ook deuren naar nieuwe werelden en bijzondere ontmoetingen.
Als ik terugkijk naar de tekeningen die ik heb gemaakt zie je een ontwikkeling van grove belijnde semi-realistische pentekeningen, naar zeer verfijnde abstracte tekeningen. Altijd in zwart-wit en niet groter dan een A4-tje.
Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik mijn eigen stijl heb ontdekt. Het is een verlengstuk geworden van mijn ik.
