Kwijt
Ik was het even kwijt. Het trailgevoel. Het was weg. Ik had letterlijk geen gevoel meer met de paadjes en met de omgeving waarin ik liep. Nadat mijn lijf aan de noodrem had getrokken heb ik mezelf, na uitstel en tegenzin, rust gegeven. Dus veel minder lopen. Zowel trailrunnen als hiken ging op een laag pitje. En dan is mijn ervaring nu dat je heel snel het trailgevoel kwijtraakt. Als ik dan wel een keer ging lopen had in niet meer de connectie met de ondergrond en voelde me niet meer een met mijn omgeving, de natuur.
Fietsen
Hardlopen is mijns inziens net als fietsen. Als je het eenmaal geleerd hebt pak je het zo weer op. Maar als je het langere tijd niet gedaan hebt, moet je wel weer even graven in je geheugen en met name in je gevoel. Niet dat ik lang niet meer gelopen heb, maar het terugvinden van het vertrouwen en dan met name in je lijf is nog best een dingetje. Eigenlijk gewoonweg frustrerend dat dat er niet meteen weer is.
Aanklooien
Na een aantal weken in de omgeving van Nijmegen te hebben aangeklooid, want zo voelt dat, was ik het zat. Ik wilde weer één worden met de paadjes en de natuur. Inmiddels waren de pijntjes en de kwaaltjes weg. Wat heel fijn is maar er was nog gebrek aan inspiratie. Als je een aantal maanden in Italië hebt gelopen en net uit de Spaanse Pyreneeën komt is Nederland best “gewoontjes”. Dus op naar een andere omgeving.
Trails
En voor mij is dan de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen een logische stap. Hier is mijn tweede thuis en heb je tal van prachtige trails. Technische paadjes, fraaie bossen, bergen en prachtige vergezichten. Op naar Italië dus.
Eerst een stukje hikend over de Via degli Dei en dan vanuit mijn basecamp trailrunnen en hiken over de paadjes van de Apennijnen.
Inmiddels heb ik geleerd dat mijn lijf het bijzonder goed doet op afwisselend trailrunnen en hiken. Hiken is voor mij dan langere afstanden met hoogtemeters. Soms met en soms zonder bepakking. Tijdens een hike kan mijn lijf herstellen van het rennen op de trails en kan ik nog meer genieten van de natuur.
Trailgevoel
Voor mij is trailgevoel het gevoel dat over je heen komt als je vlekkeloos over de paadjes gaat, je de natuur volledig in je opneemt, bergen voelt en ziet als je vriend en je je maximaal vrij voelt en één met je omgeving.
En dan komt het langzaam terug. Het trailgevoel. Mijn lijf komt weer op krachten en ik krijg weer gevoel met de ondergrond. Technische paadjes worden weer mijn vriend. Ik kan weer vlekkeloos corrigeren en voel me één met mijn omgeving. Wat is dat toch heerlijk!