Van Joeri kreeg ik een tijdje terug de vraag: “Doe je samen met de ImpactRunners mee aan de Zevenheuvelenloop?”. Hierop was mijn antwoord direct ja. Ik ben geen wegloper, hoewel ik het wel kan, en ik ben zeker geen fan van grootschalige evenementen. Ik doe het gewoonweg niet zo goed op massa’s mensen. Maar Joeri is, naast dat het een fijne vent is, samen met zijn bedrijf Marathon.R partner van het eerste uur en dan ben ik er dus gewoon bij. Tijdens mijn duizend kilometer in dertig dagen-uitdaging was hij de eerste die op de lijn kwam om mij te steunen en volgend jaar tijdens de Munro-missie haakt hij weer aan. Een mooie gelegenheid dus om hem weer eens te zien en de andere ImpactRunners te ontmoeten.
Eerste koude weekend
De winter klopt voorzichtig aan de deur dit weekend. Met nachtvorst en overdag gevoelstemperaturen van min vijf is het weer even wennen na al dat warme weer van de afgelopen tijd. Het is half november geweest dus het mag ook wel een keer. Ik ga goed op de kou maar de overgang is nu wel heel snel. Mijn lijf moet dus even schakelen. De dag voor de Zevenheuvelenloop maak ik een paar rondjes in het Goffertpark zodat ik alvast kan wennen. Ik trek handschoenen aan en doe een muts op maar loop natuurlijk wel in korte broek en shirt. Dat ga ik zo lang mogelijk volhouden. Hardheid trainen voor straks in Schotland.
Trainingsdag
Vandaag, zondag 20 november, is het dan zover. De Zevenheuvelenloop in Nijmegen staat voor mij als training op het programma. Ik loop rond de klok van half twaalf het ROC vlakbij het centraal station Nijmegen binnen. Ik ben hier naartoe gerend en ben dus al warmgelopen. Helaas is de start pas rond de klok van één uur. Binnen is het al lekker druk. Hier in dit gebouw verzamelt zich iedereen die meedoet aan de bedrijvenloop. Joeri en de andere ImpactRunners staan al te wachten. Leuk om iedereen eens live te zien. Op Joeri na ken ik de rest alleen vanaf Insta en andere socials. We maken kennis, bereiden ons voor op de loop van vanmiddag en laten nog even een groepsfoto maken.
Samen lopen we in de richting van de startvakken en we zijn niet de enige. Duizenden lopers, aanhang en publiek gaan richting het startveld. We lijken wel een afgerichte colonne mieren die in opdracht met zijn allen naar een afgesproken plek gaat. Uit alle straten zie je mensen komen en iedereen gaat dezelfde kant op. Dit moet een bijzonder gezicht zijn als je dit vanaf hoogte gaat bekijken. Het is niet bepaald warm in mijn korte broek en shirt. Gelukkig draag ik een muts, handschoenen en lopen we zo dicht bij elkaar dat het minder koud aanvoelt.
Minus 30 seconden
Mijn voornemen voor vandaag is om er een rustige duurloop van te maken. Ik moet tenslotte in snelheid omlaag, aangezien ik hier in Schotland toch niets aan heb. Daar draait het op duur- en uithoudingsvermogen. Zeker niet om snelheid. Voor de tijd tot aan de start van het Schotland-avontuur is het dus vooral ‘Time on Feet’ maken zoals dit zo mooi heet. Veel uren buitenspelen dus. Als de meute begint te lopen en ik onder het startdoek door loop ben ik mijn voornemen meteen vergeten. De machine gaat aan en ik ga dertig seconden onder mijn normale kilometertijd lopen.
Bij kilometer vijf loop ik nog steeds hetzelfde tempo en eigenlijk gaat dit best lekker. Inmiddels ben ik warm en heb nog genoeg energie om ook nog om me heen te kijken. Niet te geloven hoeveel mensen er op de been zijn voor deze loop. Met dikke jassen aan staat het publiek ons aan te moedigen en elke keer als ik dan weer zo’n meute voorbij loop die je enthousiast staat aan te moedigen ga ik net nog even iets harder lopen en let ik op mijn houding. Maf hoe dat werkt.
Kramp
Bergop ben ik sterk en kan ik mijn tempo goed vasthouden. Hier haal ik dan ook iedereen die mij in de afdaling voorbij is gegaan weer in. Bij kilometerpunt elf is het alleen nog maar afdalen. Hier ben ik minder voor gemaakt, laat mij maar omhoog lopen en buffelen. In de laatste vijfhonderd meter willen beide kuitspieren in de kramp schieten. Dat krijg je als je te lang op een tempo loopt dat eigenlijk net iets te snel is voor wat je lijf gewend is om te doen. Het lukt me om het tempo vast te houden en de kramp er niet in te laten schieten. Na de finish loop ik nog een stukje uit en direct door naar het ROC om warme kleren aan te trekken.
Alle ImpactRunners hebben vandaag met hele nette tijden en verschillende PR’s weer impact gemaakt op het parcours van de Zevenheuvelenloop. Ik zeg iedereen gedag en ren nog een stukje door de regen en een plaatselijke hagelbui naar huis. Het is mooi geweest voor vandaag. Ik ga een lekkere warme douche nemen.
