Er zijn dagen dat ik wakker word met een knoop in mijn maag. Niet van angst, maar van beweging. Iets in mij wil vooruit. Geen idee waarheen, geen plan, geen garantie. Alleen een verlangen dat klopt, klopt, klopt — als…
Read More
Door de Alpen trekken over de Via Alpina Red Trail
De zomer zal nog jong zijn wanneer ik mijn voeten zal zetten in het warme stof van Muggia bij Triëst. De zee zal achter me schitteren, ik zal vooruit kijken. Voor me zullen de contouren opdoemen van een ander universum.…
Read More
Camino del Norte FKT – Vragen van volgers
Sinds ik mijn Fastest Known Time (FKT) liep op de Camino del Norte is daar volop aandacht voor geweest. Kranten, online-media, radio, felicitaties maar ook ‘nieuwsgierige’ vragen over mijn Camino del Norte avontuur. Hoe bereid je je voor? Waar slaap…
Read More
Even niet meer. En dat is oké
Ik zit op een bankje in het Goffertpark in Nijmegen. De bomen staan wijd uit elkaar, oud en vertrouwd, alsof ze me al jaren kennen. De geur van gras en vochtige aarde hangt in de lucht. Het leven om me…
Read More
Waar de wereld buigt en de ziel beweegt
Ik word wakker in een guesthouse dat ruikt naar koffie van gisteren, houten vloeren en stilte. Het is nog donker. De wereld buiten ademt traag, alsof ook zij nog niet weet dat het de laatste dag is. Mijn lakens zijn…
Read More
Vermoeidheid. Een stille kracht of irritante zwakte
Ik loop langzaam. Niet om vooruit te komen, maar om stil te staan. Mijn voeten tikken ritmisch op het dorre pad, grind knarst onder mijn zolen, terwijl de zon al vroeg haar gouden stralen over het Portugese land strooit. Links…
Read More
Stroomstoring in Portugal. Paniek, hamsteren en kwetsbaarheid
De hitte drukt op mijn schouders wanneer ik Figueira da Foz binnenloop. Na 36 kilometer rennen voel ik hoe de zon mijn zweet opdroogt, hoe mijn benen zwaarder worden en hoe de zilte geur van de oceaan mij vooruit trekt.…
Read More
Reflecteren op de afgelopen maanden van mijn Quest
De tijd vliegt, ook als je vertraagd leeft. 110 dagen geleden verliet ik huis en haard. Ik trok de deur dicht en liet alles achter: spullen, gewoontes, zekerheden. Sindsdien leef ik uit een rugzak. Mijn bezittingen passen op mijn rug.…
Read More
Rab Nature Challenge 2025. De natuur roept, geef jij thuis?
De ochtend ruikt naar dennen, nat gras en avontuur. Mijn schoenen zijn vochtig van de dauw, mijn adem wit in de koelte van de lente. De rugzak licht, het hart zwaar van verlangen. Ik ben onderweg. Honderden kilometers liggen voor…
Read More
Camino del Norte laat me zwarte wezentjes zien
Zondagochtend 30 maart. De zon schuift langzaam boven de horizon en kleurt de baai van Irun goud. Het is warm voor het seizoen. De lucht ruikt naar zout en lente. De eerste vogels zingen hun lied over de grens tussen…
Read More
Hardlopend door Frankrijk verhalen verzamelen
De lucht boven de Dordogne gloeit zacht oranje terwijl de ochtend langzaam ontwaakt. Dauw ligt als een zilveren sluier over de velden, de bomen werpen lange schaduwen over de weg. Ik ren. Mijn voeten raken het gravel in een ritme…
Read More
Trailrunning Quest – de trail roept me
De eerste stap voelt als een vonk. Een kleine schok door mijn lijf, niet van vermoeidheid maar van opwinding. Ik zet af, voel de lichtere rugzak op mijn rug en val in een ritme dat zowel vertrouwd als nieuw is.…
Read More
Limoges ademt geschiedenis en fluistert verhalen
Het is de eerste zondag in maart en de lucht boven Limoges is helder en fris. De winter heeft zich teruggetrokken in de schaduw van de steegjes. De zon durft al voorzichtig over de daken te gluren. Ik wandel door…
Read More
Het leven is nu. Toch?
De zon kruipt loom over de horizon en schildert de wereld in tinten van goud en koper. Mijn voeten voelen de kou van de ochtend, de vochtige aarde onder mij als een stille herinnering dat ik besta. Hier, nu. Ik…
Read More
‘Stem’. Ik laat het resoneren
“Wat betekent het woord ‘stem’ allemaal voor jou? Wat roept dit woord op als je kijkt naar je eigen levensverhaal?” Deze vragen werden mij recentelijk gesteld. Mooie vragen die ik laat resoneren. Mijmer je met me mee? ‘Stem’ Het is…
Read More
Lente in Frankrijk
De zon speelt met de schaduwen van de bomen terwijl ik over een zacht slingerend pad door het Zuid-Franse landschap trek. Het is half februari, maar de lente heeft zich al aangekondigd. De dagen van mist, regen en kou lijken…
Read More
Elke stap is van mij
De regen is niet zomaar regen. Ze is een aanwezigheid, een metgezel, een fluistering in de lucht die me omhelst en niet loslaat. Dikke druppels kletteren op de aarde, spatten op mijn jas, kruipen via de opening bij mijn gezicht…
Read More
Iedereen heeft een verhaal
Elke voorbijganger die ik passeer, elk gezicht dat vluchtig opduikt in mijn blikveld, draagt een onzichtbare wereld met zich mee. Een leven dat net zo vol en gelaagd is als het mijne, met dromen, zorgen, liefdes en herinneringen. Maar de…
Read More
Troosteloosheid. Alle ingrediënten zijn aanwezig
Mist. Dagenlang is ze mijn metgezel. Ze hangt laag over de velden, leunt tegen de stammen van de bomen, druppelt traag van de kale takken. Ze verstikt het uitzicht, dempt elk geluid. Mijn wereld is ingekapseld in grijs. Alle ingrediënten…
Read More
Mijn GR703-avontuur – In de voetsporen van Jeanne d’Arc
Eerder schreef ik: ‘Frankrijk heeft mij positief verrast. Ze is mooi, uitdagend en heeft me uitgenodigd haar te gaan ontdekken.’ Een uitnodiging die ik heb aanvaard en met beide handen heb aangepakt. Ik vervolg mijn Quest over de paden van…
Read More
Een drijfjacht. Ik zat er middenin
De lucht is kristalhelder op deze vroege ochtend, de eerste dag van februari. Het is winter in Frankrijk, maar vandaag schijnt de zon voor de eerste keer volop. Ze heeft gewonnen van de wolken. Laat de rijp glinsteren op de…
Read More
GR5F laat me flirten en bikkelen. Mijn eerste dagen in Frankrijk
De grens is stil. Geen slagboom, geen douanepost, alleen de Moezel die zich nonchalant door het landschap slingert en her en der borden die je vertellen welke grens je passeert en je welkom heten in het betreffende land. Het voelt…
Read More
The Way of Saint James. Mijn pad door Luxemburg
De mist hangt als een dikke deken over het landschap. Alles lijkt te verdwijnen in de grijze leegte die zich uitstrekt tot ver voorbij de horizon. Ik loop, loop over the Way of Saint James. Mijn adem kringelt in kleine…
Read More
Onderweg zijn
“Het is geen onrust of poging om iets te ontvluchten, zoals door sommigen gedacht wordt. Dit is een keuze, mijn keuze. Een bewuste beslissing, gemaakt met een helder hoofd en een rustig hart. Ik heb mijn huis verkocht, afscheid genomen…
Read More
Door het betoverde Zuid-Limburg
De wereld lijkt stil te staan. Een dikke laag sneeuw bedekt alles om me heen, dempt elk geluid en vervaagt de grenzen tussen land en lucht. Alsof ik door een droom loop. Elke stap voert mij verder in een tijdloos,…
Read More
Rollercoaster aan gevoelens en emoties
Het is de avond van 1 januari 2025 als ik alleen, half liggend op een eenpersoonsmatras, op de grond in een nagenoeg lege woonkamer naar de tv zit te staren. Ik zie de bewegende beelden, binnen komen ze niet. Morgen…
Read More
Ik leef nu, niet later!
In een wereld die voortdurend in beweging is, waar de dagen zich aaneenrijgen in een schijnbaar eindeloze stroom van verplichtingen en verwachtingen, is het gemakkelijk om verstrikt te raken in de val van ‘later’. We stellen onze dromen uit, parkeren…
Read More
Leven als nomade: De reis als doel, het pad als thuis
In een wereld waar agenda’s strakker zijn dan ooit, waar prestatiedrang en deadlines de klok dicteren, leeft ergens een nomade. Geen vaste woonplaats, geen vastomlijnde doelen maar een onstilbare drang om te bewegen, te ontdekken en te leven met wat…
Read More
Een eerste stap. Daar begint het mee
Een waslijst aan mitsen en maren, beren op de weg. Wij als mens zijn heel goed in het opwerpen van allerlei obstakels. Voor onszelf of door anderen. Vaak hoor ik vertellen over grootse dromen, doelen en uitdagingen. En als ik…
Read More