De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
Een betekenisvol leven gaat voor mij over keuzes maken die kloppen. Bewegen, vertragen, ontmoetingen toelaten, jezelf leren kennen in de stilte van de natuur en het onbekende omarmen. In mijn verhalen lees je hoe ik vorm geef aan een leven dat niet draait om meer, maar om echtheid, richting en verbondenheid.
De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
De middagzon hangt boven de heuvels als we de laatste bocht nemen. Twee lieverds brengen mij van Malaga naar mijn tiny house in Spanje. De weg slingert tussen de olijfbomen door, stoffig en hobbelig, alsof hij me wil testen voordat…
Read More
Er is iets in mij dat haast heeft. Niet de haast van een drukke dag of een volle agenda, maar een diepere, stillere haast. Een die niet te zien is, maar voelbaar in elke vezel van mijn lijf. Het is…
Read More
Er zijn momenten in het leven waarop iets diep van binnen begint te trillen. Een fluistering, een roep die je niet kunt negeren. Zo begon het bij mij; de roep van de Pyreneeën. Het is alsof deze bergen, oud en…
Read More
De herfst heeft Nederland in haar greep. De bladeren kleuren rood en goud, terwijl de zon door het wolkendek probeert door te breken. Af en toe tikt de regen tegen het raam. Een vertrouwd geluid op een grijze dag. De…
Read More
Op een ochtend merk je dat je te lang hebt stilgezeten. Het begint subtiel. Je ontwaakt, schuift uit bed en voelt dat je rug wat strammer is dan anders. Je benen willen niet meteen mee. Je gaat zitten met een…
Read More
Een vergeten doos. Een onverwachte vondst. Daar staat hij ineens: mijn boek ‘Ontsnapt’. Vijfentwintig exemplaren, dus beperkt leverbaar. Alsof het zichzelf opnieuw in de wereld wil zetten. Alsof het zegt: dit verhaal moet weer gedeeld worden. En misschien is dat…
Read More
De lucht is geladen met stilte. Niet de stilte van leegte, maar van verwachting. Alsof de wereld zelf haar adem inhoudt. Ik zit op de rand van een bed, rugzak ingepakt naast me, hart wijd open. Nog zo’n anderhalve dag.…
Read More
Vaak weet ik het ook niet. Waar ik die dag zal slapen. Wat ik zal eten. Of ik regen krijg of zon. Of ik iemand ontmoet, alleen zal blijven. En toch, uitzonderingen daargelaten, ga ik. Haast elke dag opnieuw. Niet…
Read More
Een rare dag vandaag. Ik ben al vroeg op pad, vanaf het dal op zo’n 800 meter hoogte. De zon klimt traag over de kammen, het pad stijgt scherp. Mijn benen voelen sterk, mijn pas is ritmisch. Ik klim gestaag…
Read More
Muggia, nabij Triëst, ligt nog in slaap wanneer ik de stad verlaat. De zee achter me, het Alpengebergte voor me. De lucht is dik en lichtoranje, het asfalt ademt warmte van de vorige dag. Het is juni, maar het voelt…
Read More
De ochtend begint, zoals haast elke ochtend, zonder wekker. De zon druppelt door het bladerdak boven mijn hoofd, vogels zingen alsof ze de tijd hebben uitgevonden en ik, ik kijk liggend in mijn slaapzak vanuit mijn tent naar buiten. Ik…
Read More
De zon klimt boven het gebergte, terwijl ik mijn veters strak trek. Mijn rugzak is lichter dan ooit. Niet omdat ik minder meedraag, maar omdat ik mezelf opnieuw leer dragen. Hier in de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen Italië, rond de bossen van…
Read More
Er zijn dagen dat ik wakker word met een knoop in mijn maag. Niet van angst, maar van beweging. Iets in mij wil vooruit. Geen idee waarheen, geen plan, geen garantie. Alleen een verlangen dat klopt, klopt, klopt. Als een…
Read More