De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
Gewoon doen. Het klinkt zo simpel. En dat is het ook.
Als je wilt dat er dingen veranderen, is het tijd om iets te doen. Doen is eng, spannend, nieuw, opwindend en leerzaam. Daag jezelf uit. Spring in het diepe. Neem een beslissing en ga!
Ga gewoon doen. Voor je het weet heb je iets in handen waar je trots op kunt zijn.
En hoe het ook loopt, je zult groeien als mens. Je zult iets teweeg brengen in jouw eigen leven en in de levens van anderen. Inspireer, motiveer. Ga doen!
Voor mij is het mijn levensmotto. Niet meer twijfelen, lang nadenken of allerlei excuses zoeken. Wees daadkrachtig en ga ‘Gewoon doen!’
De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
De middagzon hangt boven de heuvels als we de laatste bocht nemen. Twee lieverds brengen mij van Malaga naar mijn tiny house in Spanje. De weg slingert tussen de olijfbomen door, stoffig en hobbelig, alsof hij me wil testen voordat…
Read More
Het is begin november en ik zit in het zonnetje op de veranda voor mijn tiny house, ergens in de heuvels van Andalusië. Mijn overwinteringsperiode is begonnen. De dagen zijn nog warm, ruim vijfentwintig graden. De lucht ligt open, strak…
Read More
Er zijn momenten in het leven waarop iets diep van binnen begint te trillen. Een fluistering, een roep die je niet kunt negeren. Zo begon het bij mij; de roep van de Pyreneeën. Het is alsof deze bergen, oud en…
Read More
De herfst heeft Nederland in haar greep. De bladeren kleuren rood en goud, terwijl de zon door het wolkendek probeert door te breken. Af en toe tikt de regen tegen het raam. Een vertrouwd geluid op een grijze dag. De…
Read More
Op een ochtend merk je dat je te lang hebt stilgezeten. Het begint subtiel. Je ontwaakt, schuift uit bed en voelt dat je rug wat strammer is dan anders. Je benen willen niet meteen mee. Je gaat zitten met een…
Read More
Een vergeten doos. Een onverwachte vondst. Daar staat hij ineens: mijn boek ‘Ontsnapt’. Vijfentwintig exemplaren, dus beperkt leverbaar. Alsof het zichzelf opnieuw in de wereld wil zetten. Alsof het zegt: dit verhaal moet weer gedeeld worden. En misschien is dat…
Read More
Ik had het niet verwacht. Echt niet. Ik dacht dat ik er verslagen bij zou zitten. Dat ik vol teleurstelling terug zou kijken. Maar nu het voorbij is, voel ik iets heel anders. Geen schaamte. Geen verdriet. Wat ik voel,…
Read More
De lucht is geladen met stilte. Niet de stilte van leegte, maar van verwachting. Alsof de wereld zelf haar adem inhoudt. Ik zit op de rand van een bed, rugzak ingepakt naast me, hart wijd open. Nog zo’n anderhalve dag.…
Read More
Je staat aan de rand van een stuk bos. Achter je ligt het asfalt, voor je slingert een smal pad tussen dennen en varens. De lucht is helder, de stilte is niet helemaal stil. Vogels en wind vullen de ruimte…
Read More
Terwijl natuurbranden in Spanje tienduizenden hectaren verwoesten en dorpen geëvacueerd moeten worden raken ook delen van de Camino Francés afgesloten of tijdelijk onbegaanbaar door vuur en rook. Spanje brandt en dit betekent voor mij dat mijn FKT-poging op de Camino…
Read More
Mijn rugzak, minimalistisch licht, staat klaar. Niet als een last, maar als een belofte. Een belofte van beweging, van vrijheid, van het uiterste vragen en geven. Binnenkort vertrek ik voor weer een groots avontuur: het scherper stellen van een Fastest…
Read More
De bergen ademen iets ouds uit. Iets onuitsprekelijks. Iets dat niet in kaarten te vangen is, noch in cijfers, tijden of hoogtemeters. Je voelt het zodra je de eerste passen zet over hun flanken. Het geritsel van de wind door…
Read More
‘Ik ben nog steeds onderweg. Als avontuurlijke nomad. Als reiziger zonder vast plan. De weg verandert, de richting buigt, het ritme verschuift. Maar de reis gaat verder. Altijd verder. En de pijn? Die wijst me de weg.’ Met deze woorden…
Read More
Muggia, nabij Triëst, ligt nog in slaap wanneer ik de stad verlaat. De zee achter me, het Alpengebergte voor me. De lucht is dik en lichtoranje, het asfalt ademt warmte van de vorige dag. Het is juni, maar het voelt…
Read More
De ochtend begint, zoals haast elke ochtend, zonder wekker. De zon druppelt door het bladerdak boven mijn hoofd, vogels zingen alsof ze de tijd hebben uitgevonden en ik, ik kijk liggend in mijn slaapzak vanuit mijn tent naar buiten. Ik…
Read More
De zon klimt boven het gebergte, terwijl ik mijn veters strak trek. Mijn rugzak is lichter dan ooit. Niet omdat ik minder meedraag, maar omdat ik mezelf opnieuw leer dragen. Hier in de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen Italië, rond de bossen van…
Read More
Er zijn dagen dat ik wakker word met een knoop in mijn maag. Niet van angst, maar van beweging. Iets in mij wil vooruit. Geen idee waarheen, geen plan, geen garantie. Alleen een verlangen dat klopt, klopt, klopt. Als een…
Read More
De zomer zal nog jong zijn wanneer ik mijn voeten zal zetten in het warme stof van Muggia bij Triëst. De zee zal achter me schitteren, ik zal vooruit kijken. Voor me zullen de contouren opdoemen van een ander universum.…
Read More
Sinds ik mijn Fastest Known Time (FKT) liep op de Camino del Norte is daar volop aandacht voor geweest. Kranten, online-media, radio, felicitaties maar ook ‘nieuwsgierige’ vragen over mijn Camino del Norte avontuur. Hoe bereid je je voor? Waar slaap…
Read More
Ik zit op een bankje in het Goffertpark in Nijmegen. De bomen staan wijd uit elkaar, oud en vertrouwd, alsof ze me al jaren kennen. De geur van gras en vochtige aarde hangt in de lucht. Het leven om me…
Read More
De ochtend ruikt naar dennen, nat gras en avontuur. Mijn schoenen zijn vochtig van de dauw, mijn adem wit in de koelte van de lente. De rugzak licht, het hart zwaar van verlangen. Ik ben onderweg. Honderden kilometers liggen voor…
Read More
Zondagochtend 30 maart. De zon schuift langzaam boven de horizon en kleurt de baai van Irun goud. Het is warm voor het seizoen. De lucht ruikt naar zout en lente. De eerste vogels zingen hun lied over de grens tussen…
Read More
De oceaan ruist in gedachten achter me. De geur van zout en wier hangt zwaar in de lucht. Voor me kronkelt de Camino del Norte langs de kliffen, een pad dat pelgrims al eeuwenlang naar Santiago de Compostela leidt. Maar…
Read More
De lucht boven de Dordogne gloeit zacht oranje terwijl de ochtend langzaam ontwaakt. Dauw ligt als een zilveren sluier over de velden, de bomen werpen lange schaduwen over de weg. Ik ren. Mijn voeten raken het gravel in een ritme…
Read More
De eerste stap voelt als een vonk. Een kleine schok door mijn lijf, niet van vermoeidheid maar van opwinding. Ik zet af, voel de lichtere rugzak op mijn rug en val in een ritme dat zowel vertrouwd als nieuw is.…
Read More
Het is de eerste zondag in maart en de lucht boven Limoges is helder en fris. De winter heeft zich teruggetrokken in de schaduw van de steegjes. De zon durft al voorzichtig over de daken te gluren. Ik wandel door…
Read More
De zon kruipt loom over de horizon en schildert de wereld in tinten van goud en koper. Mijn voeten voelen de kou van de ochtend, de vochtige aarde onder mij als een stille herinnering dat ik besta. Hier, nu. Ik…
Read More
“Wat betekent het woord ‘stem’ allemaal voor jou? Wat roept dit woord op als je kijkt naar je eigen levensverhaal?” Deze vragen werden mij recentelijk gesteld. Mooie vragen die ik laat resoneren. Mijmer je met me mee? ‘Stem’ Het is…
Read More