De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
Trailrunning is een duursport die bestaat uit hardlopen over paden (trails). Het verschilt van normaal hardlopen doordat het over het algemeen op onverharde paden plaatsvindt. Vaak is dit heuvelachtig terrein met grotere afdalingen en stijgingen.
Een duursport die plaatsvindt in de natuur over smalle paadjes (trails) in vaak heuvelachtig terrein met grotere afdalingen en stijgingen. Het is een beleving.
Trailrunning helpt mij te ontspannen, geeft me een uitlaatklep, is een manier om focus te houden, de natuur te beleven, mijn lijf in shape te houden, doelen te behalen.
Kortom, voor mij is het een belangrijk deel van mijn leven.
De ochtenden in Andalusië beginnen traag. De zon kruipt rustig over de heuvels, het licht schuift langzaam de vallei in en ik zit met een kop koffie op de veranda voor mijn tiny house. De lucht is zacht, de stilte…
Read More
De middagzon hangt boven de heuvels als we de laatste bocht nemen. Twee lieverds brengen mij van Malaga naar mijn tiny house in Spanje. De weg slingert tussen de olijfbomen door, stoffig en hobbelig, alsof hij me wil testen voordat…
Read More
Het is begin november en ik zit in het zonnetje op de veranda voor mijn tiny house, ergens in de heuvels van Andalusië. Mijn overwinteringsperiode is begonnen. De dagen zijn nog warm, ruim vijfentwintig graden. De lucht ligt open, strak…
Read More
Er zijn momenten in het leven waarop iets diep van binnen begint te trillen. Een fluistering, een roep die je niet kunt negeren. Zo begon het bij mij; de roep van de Pyreneeën. Het is alsof deze bergen, oud en…
Read More
De herfst heeft Nederland in haar greep. De bladeren kleuren rood en goud, terwijl de zon door het wolkendek probeert door te breken. Af en toe tikt de regen tegen het raam. Een vertrouwd geluid op een grijze dag. De…
Read More
Een vergeten doos. Een onverwachte vondst. Daar staat hij ineens: mijn boek ‘Ontsnapt’. Vijfentwintig exemplaren, dus beperkt leverbaar. Alsof het zichzelf opnieuw in de wereld wil zetten. Alsof het zegt: dit verhaal moet weer gedeeld worden. En misschien is dat…
Read More
Ik had het niet verwacht. Echt niet. Ik dacht dat ik er verslagen bij zou zitten. Dat ik vol teleurstelling terug zou kijken. Maar nu het voorbij is, voel ik iets heel anders. Geen schaamte. Geen verdriet. Wat ik voel,…
Read More
De lucht is geladen met stilte. Niet de stilte van leegte, maar van verwachting. Alsof de wereld zelf haar adem inhoudt. Ik zit op de rand van een bed, rugzak ingepakt naast me, hart wijd open. Nog zo’n anderhalve dag.…
Read More
Nog iets meer dan een week. Nog een negental dagen waarin ik wakker word met het gevoel dat er iets groots staat te gebeuren. Het zit in elke vezel van mijn lichaam: de spanning, de verwachting, het ongeduld. Ik weet…
Read More
Je staat aan de rand van een stuk bos. Achter je ligt het asfalt, voor je slingert een smal pad tussen dennen en varens. De lucht is helder, de stilte is niet helemaal stil. Vogels en wind vullen de ruimte…
Read More
Mijn rugzak, minimalistisch licht, staat klaar. Niet als een last, maar als een belofte. Een belofte van beweging, van vrijheid, van het uiterste vragen en geven. Binnenkort vertrek ik voor weer een groots avontuur: het scherper stellen van een Fastest…
Read More
De ochtend is fris. Mijn tent staat op een heuvel, verscholen tussen de bomen aan de rand van de camping, mijn vertrouwde uitvalsbasis hoog in de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen. Hier, vlakbij Passo della Futa, word ik wakker met het geluid van…
Read More
Ik sta aan de vooravond van iets groots. Iets wat me wakker houdt en tegelijk laat dromen. Een dans met de tijd. Naar het einde van augustus, als de wind goed staat, ga ik een poging doen om de Fastest…
Read More
De bergen ademen iets ouds uit. Iets onuitsprekelijks. Iets dat niet in kaarten te vangen is, noch in cijfers, tijden of hoogtemeters. Je voelt het zodra je de eerste passen zet over hun flanken. Het geritsel van de wind door…
Read More
‘Ik ben nog steeds onderweg. Als avontuurlijke nomad. Als reiziger zonder vast plan. De weg verandert, de richting buigt, het ritme verschuift. Maar de reis gaat verder. Altijd verder. En de pijn? Die wijst me de weg.’ Met deze woorden…
Read More
De zon klimt boven het gebergte, terwijl ik mijn veters strak trek. Mijn rugzak is lichter dan ooit. Niet omdat ik minder meedraag, maar omdat ik mezelf opnieuw leer dragen. Hier in de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen Italië, rond de bossen van…
Read More
De zomer zal nog jong zijn wanneer ik mijn voeten zal zetten in het warme stof van Muggia bij Triëst. De zee zal achter me schitteren, ik zal vooruit kijken. Voor me zullen de contouren opdoemen van een ander universum.…
Read More
Sinds ik mijn Fastest Known Time (FKT) liep op de Camino del Norte is daar volop aandacht voor geweest. Kranten, online-media, radio, felicitaties maar ook ‘nieuwsgierige’ vragen over mijn Camino del Norte avontuur. Hoe bereid je je voor? Waar slaap…
Read More
Ik zit op een bankje in het Goffertpark in Nijmegen. De bomen staan wijd uit elkaar, oud en vertrouwd, alsof ze me al jaren kennen. De geur van gras en vochtige aarde hangt in de lucht. Het leven om me…
Read More
Ik word wakker in een guesthouse dat ruikt naar koffie van gisteren, houten vloeren en stilte. Het is nog donker. De wereld buiten ademt traag, alsof ook zij nog niet weet dat het de laatste dag is. Mijn lakens zijn…
Read More
Ik loop langzaam. Niet om vooruit te komen, maar om stil te staan. Mijn voeten tikken ritmisch op het dorre pad, grind knarst onder mijn zolen, terwijl de zon al vroeg haar gouden stralen over het Portugese land strooit. Links…
Read More
De hitte drukt op mijn schouders wanneer ik Figueira da Foz binnenloop. Na 36 kilometer rennen voel ik hoe de zon mijn zweet opdroogt, hoe mijn benen zwaarder worden en hoe de zilte geur van de oceaan mij vooruit trekt.…
Read More
De tijd vliegt, ook als je vertraagd leeft. 110 dagen geleden verliet ik huis en haard. Ik trok de deur dicht en liet alles achter: spullen, gewoontes, zekerheden. Sindsdien leef ik uit een rugzak. Mijn bezittingen passen op mijn rug.…
Read More
De ochtend ruikt naar dennen, nat gras en avontuur. Mijn schoenen zijn vochtig van de dauw, mijn adem wit in de koelte van de lente. De rugzak licht, het hart zwaar van verlangen. Ik ben onderweg. Honderden kilometers liggen voor…
Read More
Zondagochtend 30 maart. De zon schuift langzaam boven de horizon en kleurt de baai van Irun goud. Het is warm voor het seizoen. De lucht ruikt naar zout en lente. De eerste vogels zingen hun lied over de grens tussen…
Read More
De oceaan ruist in gedachten achter me. De geur van zout en wier hangt zwaar in de lucht. Voor me kronkelt de Camino del Norte langs de kliffen, een pad dat pelgrims al eeuwenlang naar Santiago de Compostela leidt. Maar…
Read More
De lucht boven de Dordogne gloeit zacht oranje terwijl de ochtend langzaam ontwaakt. Dauw ligt als een zilveren sluier over de velden, de bomen werpen lange schaduwen over de weg. Ik ren. Mijn voeten raken het gravel in een ritme…
Read More
De eerste stap voelt als een vonk. Een kleine schok door mijn lijf, niet van vermoeidheid maar van opwinding. Ik zet af, voel de lichtere rugzak op mijn rug en val in een ritme dat zowel vertrouwd als nieuw is.…
Read More
In een wereld waar agenda’s strakker zijn dan ooit, waar prestatiedrang en deadlines de klok dicteren, leeft ergens een nomade. Geen vaste woonplaats, geen vastomlijnde doelen maar een onstilbare drang om te bewegen, te ontdekken en te leven met wat…
Read More
Hardlopen en trailrunnen zijn voor mij een manier om mijn hoofd leeg te maken, gedachten te ordenen, mijn lichaam in beweging te houden en te verbinden met mijzelf en de omgeving waar ik loop. Op dit moment zit ik in…
Read More